بازگشت
د یر کر دی مگر خو ب سو دا آ و رد ی
خوشه چين خوشه چين


ا نتظا ر کشید ن ها خیلی سخت ا ست ، ا گر ا نتظا ر مسا فرخود با شی ، و بگو ید که می آ یم ، و د یر کند ، ا ز کا ر و با ر زند گی بما نی ، چا ره ندا ری و با ید که د ر ا نتظا ر بنشینی ، به خا طریکه مسا فر ، خیلی د و ست دا شتنی و عزیز ا ست ، سا ل ها ی تما م ا ست که ا و را ند یده با شی ، ا یا م نو جو ا نی و شا د ا بی آ نرا به خا طر بیا و ری ، د لت شا د شو د ، بی صبرا نه به دوستا ن و رفقا یت قصه کنی ، به خیر و خو بی مسا فر ما دا رد که عنقر یب بیا ید ، ما به ا ستقبا لش ، جشن را سا ز ما ن دهی مینما ییم، رقص و پا ی کو بی وشادی میکنیم ، کا ر ت ها ی خبر ی را با صحا فت و د یزا ین مر غو ب ا نتخا ب نمو ده و به د و ستا ن روا نه و ا ز شا ن د عو ت مید هیم ، که د ر جشن ا شترا ک نمو ده، با عث سر و ر و شا د ی ، جشن ما شو ند ، د ر با زا ر بر و یم لبا س ها ی طبق میل و آ رزو ها بخر یم ، لبا س ها یکی با د یگر بخوا نند ، آ ن قد ر کو شش کنیم که ، رقبا و حر یفا ن ، د ر ا نتخا ب سلیقه ، با لا ی ما ا یرا د نگیر ند ، د ر را ه رفتن ، و تعا رف یگا ن پلته سگر ت ، و یا یگا ن تحفه ، به یگا ن آ شنا و رفیق ، د ر محفل ، خو شی و شا دی مسا فرا ن ا ز کسی عقب نما نیم و کو شش کنیم ، سا یرین ما را د نبا ل نما یند .
یک با ر کسی ا زما خو ا هد که پر سید ، ا جا زه خو ا هم د ا شت تا ا ز شما جنا ب چیزی را بپر سم ؟ پا سخ سو ا ل را بلی خو ا هم گفت ، و پر سنده بگو ید که، هما ن مسا فر یکه شما ، به پیش وا ز آ مد ن آ ن ، ا ما د گی لا ز م میگیر ید ، و وقت زیا د را صر ف آ مد ن نمو ده ا ید، آ ن مسا فر کی خو ا هد بو د ، د ر جو ا بش ، کم نمی آ یم ، به هر نو ع سوا لش آ ما د گی گر فته ا م که پا سخ به جا ی ا را یه بدا رم ، ا ین پا سخ عبا ر ت خو ا هد بو د ، ا ز مسا فر نا زدا نه و د ردا نه برا ی همگی ( آ زا دی و برا د ری ، د و ستی رفا قت و صمیمیت ) ا ین مسا فر نا ز دا نه ا ز ا ثر بی تو جه يي من و تو و ا و، بگو و مگو ، جنگ ها ی لفظی و شعا ر ها ی مرده با د، زند ه با د ، و جنگ ها ی تن به تن ، و جنگ ها ی ر فیق با برا د ر، ا ز د و ر بر د ستر خو ا ن ، خا نه ، کو چه و پس کوچه ، قر یه و د ه با زا ر و شهر ولا یت و کشو ر، زیا ده ا ز سی سا ل میشو د ، که با د ل نا آ را م ، خدا حا فظی کر د و رفت ، د ر نبو د مسا فر ما ، همه دا ر و ند ا ر ز ند گی حر مت ، عزت و آ بر و ی خو د را ا ز د ست دا دیم ، آ ب و هوا ی کشو ر ما ، کا ملآ تغیر کرد ، کشو ریکه ا ز قبلآ هو ا ی خشک و سو زا ن دا شت آ ب وهو ا یش سو زا ن تر شد ، کشو ریکه قبلآ فقیر بو د و فقیر تر شد ، کشو ر یکه بی سوا دا ن آ ن د ر فو ق فهر ست جها نی بو د ، د ر رد یف ما فو قا ن قرا ر گر فت ، و حشت و خشو نت ، لحا ف خو د را آ هسته آ هسته بالا ی مر د م بی د فا ع ما ، عریض تر هموا ر نمو د ، ا ز کسی که هزا را ن ، ا مید و تو قع کمک دا شتی و میخو ا ستی ، که حما یه آ نرا با خو دا شته با شی ، د شمنی را پیشه کر د ، برا در به قصد کشتن برا د ر ، ا ز جا بر خو ا ست ، د ختر شکا یت گر پد ر گر دید ، مر ز ها ی د شمنی با خط ها ی سر خ و سبز ا ز د و ر د ستر خوا ن تا قا ره ها با ر نگ ها ی تیز و رو شن و تیره تر شد ، هزا را ن پسر بی پد ر شد ، هزا را ن عر و س ا میدها و آ رزو ها ی دیر ینه خو د را به خا ک گو ر کر د ند ، وا د ی و دره کشور ما را صدا ها ی نا له و زا ری ، پیچا نده بو د ا گرا ز حلقو می صدا با لا میگر دید، هزا را ن صدا ها ی د یگر ا ز دره ها به گو ش می رسید، د ل ها آ نقد ر سخت شد ه بو د ند و مر د م سنگین د ل ، به قرآ ن ا ین کلا م ربا نی ا حترا م نمی گذا شتند ، جو ا نا ن و نو جو ا نا ن را ( معلمین و ا ستا دا ن را ) ا ز خا نه ها می کشید ند و ا ز مو ترها پا یین میکردند ، به کشتا ر گا ه ها ا نتقا ل میدا د ند ، آ ن سیا ست ها ی خشو نت با ر که د ر جو ف ها ی د ما غ ، عکا سی شده بو د ، د ر میدا ن عمل جز ا نجا م خشو نت ، صله ر حمی را ، درین را ه ، گذ ری نبو د ، شکستا ند ن زد ن و کشتن ، تخریب ، دردا د ن و سو زا ند ن ، به ما نند مسا بقا ت فو تبا ل و تینس کشو رها ی ا ر و پا یی ، وسیله سر گر می بود.
آ زا دی را ا ز ما گر فتند ، برا در را ا ز برا در جدا کر دند ، د و ستی و رفا قت خو د صحنه را تر ک دا د ، ما و ا قعآ ، به ا ین نا ز دا نه ها ی ما کم بها دا ده بو د یم ، عد م آ زا دی ، و رفا قت ، که و ا قعآ بعد ها به ا ر زش آ ن پی برده ا یم ، ظلم و ا ستبدا د به ما نند بر مه ها ی خیلی قو ی درا ز و بز ر گ ، فشا ر خو د را ، د ر جه به د رجه ، زما ن به زما ن مر حله به مر حله ، با لای مر د م ا فغا نستا ن وا رد آ و رد ، عمیقتر و گسترد ه تر فر و رفت . تفنگ د ر قره با غ ، صدا کرد ، ندا ف د ر فند قستا ن هلا ک شد . ا لقا عده ثمر خو د را ا ز ا مریکا گر فت ، ا مر یکا و شر کا ی ا قتصا د ی به حیر ت ا فتید ند ، به تصو ر آ نها بنیا د ا یجا د شده ، به مقا بل خو د آ نها قد علم کرده ا ست ، برا ی ا ز بین بر دن آ ن با ید د و لت ا مر یکا و تما م کشو رها یکه د ر بو جو د ا و رد ن آ ن ، نقش ا و لی را د ا شته ا ند ، با ید کفا ره گنا ها ن خو د را که تا کنو ن د رحق مر دم ا فغا نستا ن ا نجا م دا ده ا ند بپردا زند ( کنفرا نس بن نو ید ی بو د که ما ا سمش را مسا فرگذا شته ا یم ) برا ی تحقق ا ر ما ن ها ی ملیو ن ها ا نسا ن رنج د یده و زجر کشیده د ورا ن ، و حشت و ا ختنا ق .
ا ین مو ج گر م و دا غ ، ا برها ی تیره و تا ر، که ا ز بستر آ ب ها ی گر م ، به فضا با لا، همرا ه با همه ما ر ها و غند ل ها ، مو ر و ملخ ، و جنا یت کا را ن و د زدا ن ، کشو ر ها ی خلیج ، حر یم هو ا يي کشو ر ما ر ا چر خ زد ند، و به ما نند ، کل مر غا ن و لا ش خو را ن هر جا که خوا ستند، بنشینند و بخو رند، آ نچه را خو ا ستند و کر د ند ، زدند و کشتند ، د و د همه نها د ها ی ا قتصا د ی ، فر هنگی و ا جتما عی کشو ر ما را به آ سما ن ها با لا کر د ند ، مر د م ، د ر کوره ها خشت پخته میکنند ، مگر طا لبا ن ، د ر کو ره ها ، با غ ها و تا ک ها را ، ملیت ها و ا قوا م را ، پخته سا ختند ، مرد ما ن ا ین سر زمین آ نقد ر پخته شده ا ند، که د یگر ، حتی لقمه نا نی که ا ز با لا ی آ ن سا یه د ست ا ستخبا را ت پا کستا ن عبو ر کر ده با شد، نخو ا هند خو رد . طا لبا ن و حا میا ن طا لبا ن ، تا ریخ خو د را ، د رین د و ره ، خو ب تر و رو شن ترنسبت به سا بق نو شته کر ده ا ند، ا گر بعضی ها بنا به ملحو ضا ت ، ببخشند و لی تا ریخ قضا و ت خو د را دا رد، تا ریخ را آ ینده گا ن به علا قه مند ی خا ص میخو ا نند و قضا و ت میکنند و را ه خو د را خود ا نتخا ب میکنند. جها نیا ن ، ا زین ا نفلنزا ی ، ا نسا نی ، خو د به خو د، به هرا س ا فتید ند و د کتو رین نظا می به ا ین نتیجه رسید ند که ، برا ی ریشه کن سا ختن آ ن به ا صطلا ح ا ز شیو ع آ ن ، ا قدا ما ت فو ری و عا جل را د ر د ست گر فتند . وبه مر د م ا مید آ ن پیدا شد ( مسا فری ) که د ر سرا غ آ ن بو دند ( مصا لحه ، آ زا دی ، د یمو کرا سی ) بعد ا ز ا نتظا رکشید ن ، رو ز ها ، هفته ها ، ما ه ها ، سا لها، به خیر می ر سد، شب و رو ز بی صبرا نه ا نتظا ر آ نرا دا شتیم ، رو زی ا ز رو زها گر م قصه بو د یم ، معمو لآ و قت شنید ن آ ن رسید که با ید خبر ها ی بی بی سی شنیده شو د ،
را د یو را چا لا ن کر دیم ، جوا ن ها ی قد و نیم قد در پهلو ی ما نشسته بو دند ، خبر ی شنیده شد، خلیل زا د گفت که طا لبا ن به مصا لحه تن در دا دند ، طا لبا ن دیگرآ شو ب بر پا نمی کنند ، مکتب ها ره با ید که د ر ندهند شنید ن ا ین جمله ، قنا عت شنو نده ها را فرا هم نسا خت ، یکی گفت (ا زین نوده پیو ند کو که شا تو ت بگیرد، د یگری گفت که بز د ر غم جا ن خو د قصا ب د ر غم چر بو، نا گها ن ا ز بین جوا نا ن آ وا زی با لا گر د ید و گفته شد که بچه ا و د ر ( د یر کر دی مگر خو ب سو دا آ ورد ی )
February 27th, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات